Segiršu žķna meiningu.
Žaš getur veriš smįmįl fyrir žig en lķka veriš stórmįl fyrir vin žinn eša kunningja.
Žvķ žaš er aldrei aš įstęšulausu sem okkur dettur hlutir ķ hug žegar viš erum aš hugsa til viškomandi maneskju.
Žaš er allt sem žarf aš setja hlutinn fram eins hann kemur til žķn ekki breyta eša laga žannig aš heilavitundinni lķki betur viš hana.
Öll erum viš žannig aš okkur finnst aš viš höfum ekkert fram aš fęra vegna žess aš viš stöndum okkur kannski ekkert betur. En ég segi aš žaš į hver sem er aš rįšleggja nįunganum ef hann getur žó hann geti ekki fariš eftir žvķ sjįlfur.
Vegna žess aš žaš myndi enginn rįšleggja einum né neinum, ef viš geršum ekkert ķ žvķ aš hjįlpa žeim sem ķ kringum okkur eru hverju sinni.
Žannig byggjum viš upp samkennd meš nįśnganum aš hjįlpa honum aš sigrast į žvķ aš sem ķ vegi hans er hverju sinni, EEEEn į hans forsendum.
Žvķ aš ef honum finnst žaš ekki passa sem viš erum aš segja veršur honum aš vera ljóst aš ef žaš hentar honum ekki passar žaš ekki žį stundina, žvķ viš getum veriš viss um aš žegar orkulega žaš hentar honum žaš kemur žaš upp ķ hugann.
Verum hreinskilinn viš okkur sjįlf notum žaš sem til okkar kemur, öšrum til hjįlpar og heilunnar.