Heim.

Sameiginlegur pistill Morya, Greifans af Saint German og Hillarions Mįnudaginn 15.4 2002

Žį er aš fela endann į fléttunni, žaš ętlum viš aš gera ķ kvöld, nafn mitt er Morya.

Og žaš er śt frį žvķ aš viš ķ raun og veru erum aš leggja žessa hluti ķ ykkar hendur, ykkar allra sem viljiš sżna ljósinu žį dżrš og žį gleši og jįkvęšni sem žaš į skiliš, viš erum öll, allar verur ķ kringum jöršina aš vinna aš einu markmiši alveg sama į hvaša sviši žaš er, viš ętlum okkur öll saman aš vinna jöršina ķ žaš ljósmagn aš hśn fįi meira til sķn en frį henni er tekiš žaš hafa allir sem byggja jöršina sķna ašferš til žess.

Žaš eru ekki allir bśnir aš vekja hana upp hjį sér, žaš eru ekki allir bśnir aš opna fyrir kęrleikanum fyrir hinum frjįlsa vilja svo aš hann flęši ķ gegn hjį hverjum og einum, žaš er žaš sem viš öll ętlum aš hjįlpast į meš žaš er aš vekja upp ljósiš, vekja upp kęrleikann hjį hverjum og einum.

Žaš eru dżršardagar framundan į jöršinni žegar til lengri tķma er litiš, žegar fólk getur sleppt žvķ aš hugsa um hvaš er aš gerast ķ nęsta garši eša hvaš nęsti mašur hefur fram yfir sig, žegar hver og einn getur lifaš ķ sķnum frjįlsa vilja, gert hlutina į sķnum forsendum hvar og hvenęr sem er.

Žaš skiptir ekki mįli tķminn, žaš skipta ekki mįli peningarnir, žaš skiptir ekkert mįli nema aš gera žaš sem innra meš manni bżr hverju sinni.

Žannig virkar ljósiš į allt ķ kringum alla, žannig kemur ljósiš žvķ til skila sem žaš žarf til žess aš koma hlutunum žannig fyrir aš žeir skiljist.

Viš höfum öll innra meš okkur žaš leišarkerfi sem žarf til žess aš geta haldiš žessu striki, til žess aš geta leitt af okkur žaš sem viš viljum öll vera stolt af, viš viljum öll lķta til baka žegar viš yfirgefum, žegar verkinu okkar er lokiš, getaš litiš til baka og séš hversu vel viš höfum unniš okkar starf, en muniš eitt žaš skiptir ekki mįli hvaš magniš er heldur aš žaš sé unniš af kęrleika, unniš frį hjartanu žvķ žaš er alveg sama hvert verkiš er, žaš er hvert verk žess virši aš vinna žaš vel.

Žetta ętla ég aš segja gott hjį mér, sį nęsti kemur inn og heldur įfram og svo koll af kolli žar til fullur skilningur er kominn į žann samruna sem į aš eiga sér staš frį og meš žessu degi og frį og meš žessum tveimur vikum sem hafa lišiš og žar til aš orkusetningu til žessara manna sem hér starfa og annar sem ķ kringum žį munu starfa verši komiš ķ fullan styrk.

Veri ljósiš meš ykkur og veiti ykkur žį jįkvęšni og styrk sem žarf til aš vinna veginum til ljóssins allt til gęfu og allt til gleši.

Morya.

Žį leggjum viš upp eitt kvöldiš ennžį og finnum okkur hjį okkur sjįlfum, finnum hiš innra meš okkur hvernig okkur lķst į okkur sjįlf.

Žvķ žaš er einn mikilvęgasti hlekkurinn ķ aš nį kęrleikanum inn er aš sęttast viš sjįlfan sig og geta sjįlfum sér veitt žann kęrleik til žess aš geta veitt hann öšrum.

Viš erum hér nokkrir sem ętlum aš ręša ķ kvöld um žessa hluti og stašfesta og setja žį fram žannig aš viš öll, allt mannkyn getum fundiš okkur žaš aš vera į sama staš ķ jafnvęgi ķ gegnum lķfiš, žaš er žaš eina sem viš erum öll aš leita aš ž.e.a.s. jafnvęgiš, gagnvart lķfinu, gagnvart nįunganum, gagnvart öllum sem ķ kringum hvern og einn eru.

Jafnvęgi er žaš strik sem viš öll viljum finna en žaš er ekkert óešlilegt aš einhverjar bylgjur fari ķ kringum žaš jafnvęgi, viš finnum jafnvęgiš ašeins meš žvķ aš leita til hjartans, leita aš okkar hjartans mįlum, finna okkur sjįlf, veita kęrleikanum til žeirrar mannveru sem viš erum hvert og eitt.

Žaš er ekki nokkur spurning aš viš finnum žį mannveru sem viš getum veriš stolt af meš žį reynslu sem hśn hefur aš bera, sem hśn getur veriš stolt af, vegna žess aš sś reynsla sem hśn hefur öšlast ķ gegnum lķfiš er sś reynsla sem hśn ętlar aš byggja į til žess aš geta unniš žaš starf sem hśn tók aš sér įšur en hśn lagši upp ķ žessa ferš.

Viš getum öll hjįlpast aš, hjįlpaš žvķ fólki sem žarf į žvķ aš halda aš finna sjįlft sig, žvķ žaš er og veršur hlutverk allra ljósbera, aš hjįlpa fólki aš finna sjįlft sig žvķ žaš hefur sitt svar ef žvķ er kennt aš leita aš žvķ.

Žaš er svo margt aš gerast ķ dag, žaš eru uppgjör śt um allan heim, žaš eru uppgjör inni į öllum heimilum žaš er bara spurning hvernig menn nįlgast žau, ef viš nįlgumst hlutina frį jįkvęšni ķ hlutleysinu žį skiljum viš hvaš er aš gerast.

Sś orka sem er ķ kringum jöršina ķ dag hśn er aš żta į žig og alla ķ kringum žig, aš finna žig sjįlfan og aš hinir finni sig, žaš er bara naušsynlegur hlutur til žess aš žś getir starfaš sem heil vera, sem heil manneskja til aš koma žeim hlutum sem žś komst meš meš žér frį žér, vegna žess aš viš žurfum öll aš skilja aš žaš er ekkert eitt sem er réttara en annaš žaš veršur hver aš finna hjį sér hvaš er rétt fyrir hann.

Žvķ aš öll erum viš sköpuš sem einstök listaverk, einstök kraftaverk Gušs og erum žvķ öll jöfn fyrir honum, öll meš okkar sérstöku žarfir og okkar sérstöku reynslu og sérstöku sżn į heiminn eins og hann er.

Žaš er Greifinn af Saint German sem męlir žessi orš og bišur kęrleika og friš aš rķkja hiš efra sem hiš nešra, hiš innra sem hiš ytra og blessun aš rķkja mešal ykkar.

Žį erum viš stödd hér til žess aš skilja śt į hvaš starf ljósberans getur gengiš, žaš getur gengiš śt į ęši margt, žaš getur gengiš bara viš žaš aš hlusta į nįungann, žaš getur gengiš śt į aš veita honum žann skilning žį įheyrn sem hann žarf til žess aš geta lifaš sķnu lķfi ķ jafnvęgi.

Žvķ aš öll žurfum viš aš geta talaš um hlutina viš einhvern sem viš treystum, žaš hafa allir sem hér eru inn reynslu af žvķ aš žaš er naušsynlegt aš hafa einhvern, einhverja öxl til žess aš styšja sig viš, žvķ žetta starf sem viš erum aš leggja upp ķ veršur ekkert aušvelt.

Žaš er fullt aš mönnum, žaš er fullt af verum sem hafa ekki opnaš sig fyrir kęrleikanum og žetta er žaš versta sem getur komiš fyrir, aš einhver vilji aš žau fari ķ sjįlfsskošun, aš skoša sjįlft sig, viš erum aš horfa oft į tķšum į flótta sem hefur įtt sér staš įrum og įratugum saman.

Viš žurfum öll stušninginn af hvort öšru, viš žurfum öll aš hjįlpast aš žaš er enginn einn sem getur unniš žessi verk, žaš er enginn einn sem hefur svariš fyrir alla.

Žaš žarf alltaf aš gera rįš fyrir žvķ aš žaš sem žś einn hefur reynslu af henti žér en žaš žarf ekki endilega aš henta einhverjum öšrum, žvķ svariš til žķn er og veršur alltaf žaš sem er rétt hverju sinni gagnvart sjįlfum žér, žaš getur aldrei oršiš SVARIŠ fyrir alla.

Viš žurfum öll ķ kęrleika aš vera opin og meš opinn huga gagnvart öllu sem er aš gerast, gagnvart öllu žvķ sem okkur er fęrt ķ reynslu og sżn į hverjum degi, žaš er hęgt aš sjį hlutina fyrir sér meš żmsum hętti vegna žess aš žeir eru žannig žau orš sem viš bręšurnir höfum lįtiš frį okkur ķ kvöld eigiš žiš öll eftir aš tślka į ykkar eigin hįtt, žaš er vegna žess aš žiš hafiš einstaka orkuuppbyggingu og allt ķ kringum ykkur er žannig aš žiš skiljiš hlutina į ykkar hįtt og žannig į žaš aš vera svo lengi sem hlutleysiš er til stašar.

Žaš sem viš erum aš segja hentar kannski ekki öllum en žį veršur hann aš velja og hafna fyrir sig, vegna žess aš žaš getur aldrei oršiš sem ég segi henti öllum žvķ ef žaš kemur til aš henta einhvern tķma seinna kemur žaš upp ķ hugann.

Viš veršum öll ķ kęrleika aš skilja aš viš veršum aš velja og hafna alveg sama hvort žaš er ķ efnisheiminum eša ķ andlegum heimi, žvķ viš getum ekki gert allt viš veršum aš lęra aš hlusta į hjartaš, hlusta į hvaš žaš hefur fram aš fęra vegna žess eins og fram kom hér įšan aš žaš er leišarvķsirinn sem viš höfum, žaš er innsęiš okkar, žaš er kompįsinn, žaš er engin misvķsun žar į.

Ef viš spyrjum hjartaš žegar eitthvaš kemur upp į ķ hjartans einlęgni, žį fįum viš svariš ef viš viljum taka viš žvķ.

Žęr myndir sem okkur berast fyrir augun dags dagslega eru žęr myndir sem viš žurfum aš fį, viš žurfum aš pśsla saman į ykkar einstaka hįtt, vegna žess aš žetta er žaš sem fylgir ykkar orku, fylgir žvķ sem žiš tókuš meš ykkur hér nišur žannig setjum viš upp og setjum fram hluti sem getur hentaš öllum hverjum į sinn hįtt, vegna žess ef ég segi eitthvaš sem hentar einhverjum ekki žį sleppir hann žvķ žannig į žaš aš vera.

Viš žurfum aš bera žann kęrleika gagnvart nįunganum aš hann megi og geti haft ašra skošun en viš sjįlf, žaš er honum heimilt svo lengi sem hann rįšskast ekki meš allt og alla ķ kringum sig žaš er engum heimilt žaš vitum viš öll.

Ég ętla aš kvešja og bišja ljósiš aš lżsa ykkur hiš efra sem hiš nešra og veita ykkur friš ķ hjarta og bišja žess aš žaš lżsi ykkar veg, ykkar veg til ljóssins um alla framtķš.

Hillarion.