Žaš er eitt vinsęlasta umręšuefni fólks į mešal, hvernig veršur framtķšinn og hvaš ber hśn meš sér?
Hinum megin viš horniš er framtķš upprennandi kynslóša, hvernig framtķš?
Ķ rauninni er žaš afskaplega einfalt svar, hinum megin viš horniš er sś framtķš sem fólk vill hafa žar, hśn getur veriš hörš og óhrjįleg full af mótlęti og andstreymi, en ašeins ef žaš er vilji žess sem er aš męta framtķšinni žar.
Gangiš įvalt inn ķ framtķšina meš jįkvęšu hugarfari hafiš žį stefnusżn, aš framtķšin, žķn framtķš, liggi ķ žinni hendi.
Hafiš įvalt žį stefnusżn einnig, aš móta žessa framtķš jįkvętt, jįkvętt og ķ friši og veriš alltaf minnug žess žegar framtķšin er annars vegar, aš svo lengi sem žiš beriš viršingu fyrir, umhverfi ykkar nįgrönnum og nįungum, žį mun žaš bera viršingu fyrir žér allt saman.
En sért žś tilheyrandi góšur skeytingalaus um umhverfi žitt, hvort heldur žaš er mennskt eša nįttśran sjįlf, žį munn žetta umhverfi verša skeytingalaust óhrjįlegt og hart gagnvart žér, hvers vegna?
Jś žaš er vegna žess aš žaš sem viš sendum frį okkur hvert og eitt okkar, hvort heldur žaš eruš žiš eša ég ķ orkulķkama, žaš snżr til okkar aftur, ef viš sendum frį okkur jįkvęšann kęrleika snżr til okkar jįkvęšur kęrleikur ķ stašinn umhyggja og gróšur, en ef viš sendum neikvęšar hugsanir öllum til handa öfund og afbrżšisemi, žį munn žaš verša žaš sem viš fįum til okkar ķ stašinn.
Vegna žess aš žaš er enginn sem skiptir śt žeirri orku sem žś sendir frį žér og er tilbśinn til aš žvo hana fyrir žig og senda žér hana hreina til baka, žś veršur įvalt aš žvo žķna orku sjįlfur og žess vegna borgar sig aš žvo hana įšur en mašur sendir hana aš heimann, vegna žess aš žį er henni skilaš hreini til baka.