Hugvekja um hįtķš ljós og frišar.
Žaš er aldrei eins jįkvęš orkubirting į yfirborši jaršar eins og žessa daga og eftir žvķ sem orkubirtinginn veršur jįkvęšari ķ annan tķma į įrinu žį hljóta žessir dagar ašeins aš verša bjartari og bjartari, vegna žess aš žeir hafa alltaf žetta forskott aš vera bjartari en annar tķmi įrsins.
Žaš vęri yndislegt til žess aš hugsa og fylgdi žvķ mikill kęrleikur, ef mannkyniš nęši žvķ alltaf aš vera eins fallega hugsandi og žessa daga, ef allir dagar įrsins snérust um ljós og friš, bęnir fyrir betra lķfi og ekki sķšur óskir um bjarta framtķš.
En žvķ mišur er žetta einskoršaš viš einhverjar tvęr eša žrjįr vikur ķ kringum žessa hįtķšisdaga.
Fólk sem veršur brosandi śt aš eirum ķ žennan stutta tķma, žaš sķšan breytist aftur ķ yfir spennt fólk aš eltast viš lķfsins gęši hverja einustu mķnśtu ķ sólarhringnum, hverja einustu stund į mešan žaš hefur augun opin og žegar žaš hefur lokaš žeim į nóttuni, žį byrjar žaš aš reyna aš hugsa um žaš sama, žó aš sįlin nįi žį yfirleit aš hafa yfirhöndina į mešan og beina hugsuninni sem žiš kalliš draumar inn į annaš sviš.
En žvķ legg ég upp meš žessi orš aš mig langar til žess aš bišja fólk, bęši ykkur og žaš annaš fólk sem žetta į eftir aš heyra og sjį, aš leifa žeirri hugsun aš lķša um ķ friš og hįtķšleika jólanna, hvernig žaš vęri aš eiga svona daga allt įriš ķ kring, ekki daga sem ekkert er unniš, ekki daga žar sem ekkert er aš gerast, heldur svona frišsama daga žar sem fólk sem jafnvel talast ekki viš allt įriš um kring heilsar hvort öšru meš bros į vör og er neita saman mįltķšar žó žaš talist ekki viš ķ annan tķma og meira aš segja žetta fólk sem svo er įstatt um žaš finnur ekki fyrir andśšinni sem žaš hefur haft į hinum ašilanum allt įriš.
Meira aš segja žeir sem eru kallašir haukar og hugsa um strķš žeir hętta žvķ, žvķ žér skamma sķn fyrir aš gera žaš į jólunum, ég hvet engan til aš skamma sķn fyrir nokkurn skapašan hlut, en žeir sem hugsa um strķšiš męttu alveg hętta aš hugsa um žaš til frambśšar, vegna žess aš ef žiš hugsiš um žaš hversu žaš gengur vel fyrir sig žessa daga, hvers vegna skildi žaš žį ekki geta gengiš svona fyrir sig allt įriš um kring.
En aš sjįlfsögšu er žaš einn af žessum kostum sem mašurinn hefur og stendur frammi fyrir og žarf aš velja um, hvaš og hvenęr hann er tilbśinn til žess aš mešhöndla orkuna ķ allri sinni mynd ķ öllum sķnum kęrleika.
Greifinn af Saint German.
Bróšir ķ ljósi.